Bardzki Ksawery, pułkownik. Zaciągnąwszy się 6 IX 1780 jako prosty żołnierz do pułku 7. piechoty Potockiego, starosty szczerzeckiego, zostaje w nim 29 VIII 1790 chorążym, a 25 III 1794 porucznikiem. Z pułkiem tym odbył wojnę z Rosją 1792. W czasie powstania kościuszkowskiego mianowany 1 V kapitanem, przeniesiony do pułku jazdy dowództwa Talińskiego, walczył pod Szczekocinami, gdzie został ranny. Wstąpiwszy do wojska Księstwa Warszawskiego 20 XI 1806 zrazu do gwardji honorowej, został 26 II 1807 posunięty na szefa szwadronu z przeniesieniem do pułku 3. jazdy, w którym 29 III t. r. został majorem. W kampanji 1807 został ranny w bitwie pod Holf. Za kampanję tę otrzymał krzyż kawalerski Virtuti Militari. W czasie kampanji austriackiej 1809 awansował 29 IV na pułkownika. Mianowany 27 IV 1810 komendantem placu miasta Bydgoszczy, przebył na tem stanowisku wojnę 1812 r. i dopiero w r. 1813 i 1814 wziął czynny udział w ostatnich kampanjach napoleońskich. Przydzielony w lipcu 1813 do oficerskiej gwardji honorowej, walczy pod Hanau i wreszcie pod Paryżem. Wróciwszy w r. 1814 z korpusem gen. Sokolnickiego do kraju, przeszedł na reformę, a 28 X 1816 otrzymał dymisję.

Archiwum Akt Dawnych K. Rz. W., nr 3062, Stan służby.

Stefan Pomarański